Aangekomen op het station in Nha Trang blijkt de trein 2 uur vertraagd te zijn wat de proloog blijkt voor een bijzondere treinreis. Reizen met de trein door Vietnam is een prima optie, goede slaapcoupe’s, veilig en goedkoop. Voor dit traject had Francois een 4 persoons airconditioned slaapcoupe geboekt voor 17 euro pp. Wat in de reisgidsen niet staat is dat het ontzettend smerig reizen is. Treinen rijden 4 keer per dag van Ho Chi Minh City naar Hanoi vv. Een treinreis van 3 dagen. En dat merk je aan de stapels etensresten die gewoon in het gangpad liggen, overgelopen/vieze wc’s en rondwandelend ongedierte. Onze treincoupe was in jaren niet schoongemaakt en de lakens en dekens waren door een groot aantal voorgaande reizigers gebruikt, met vlekken, haren en andere ongerechtigdheden. Danja en Willy hebben zich het eerste uur nauwelijks verroerd........... Overal in de trein lagen mensen op de grond te slapen, er werd harde muziek gedraaid en veel geschreeuwd. De Vietnamezen zijn een vriendelijk maar wel erg luidruchtig volkje. Er wordt soms gespuugd en qua gedrag lijken sommigen een beetje op Chinezen. Dat komt allemaal samen in de trein! (zie video’s) Dit was voor ons onmiskenbaar een oefening in overgave.‘s-Middags om14.30 stappen we in en om 01.30 uur ‘s-nachts stappen we na een reis van 10 uur slaperig uit in Danang. Francois heeft vooraf transfer geregeld vanuit ons hotel in Hoi An: een ritje in de minibus van 40 minuten. In het minibusje is onze conclusie na deze treinreis dat alles went.....Over een week staat een 3 daags bezoek aan Sapa gepland - een plaats in de bergen ten noorden van Hanoi. Daarvoor hebben we een nachttrein geboekt zowel voor de heen als terugreis. Met gemengde gevoelens kijken we daar naar uit, hoewel we gehoord hebben dat dit moderne en schonere treinen zijn.
De volgende dag worden we wakker in een frisse hotelkamer en na een douche en een heerlijk ontbijt is de reis weer snel vergeten en verkennen we het stadje Hoi An, een beschermd Unesco World Heritage gebied. Net zoals de pyramides in Egypte, de Tai Mahal in India, Valparaiso in Chili, The Great Wall in Beijing en onze Waddenzee (.....)
Hoi An wordt ‘s-avonds verlicht door duizenden lampionnen en het stadje is dan auto en brommervrij. We vinden een restaurant met uitzicht op de rivier en worden stil van het sprookjesachtige tafereel waar we deel van uitmaken.
Hoi An lijkt qua uitstraling veel op Ubud (Bali). Een sfeervol stadje met prachtige oude gebouwen. Veel winkeltjes met kunst, galeries met kleurrijke schilderijen, houtsnijwerk en mooie zwartwit foto’s. Vooral door dit laatste wordt Danja erg ge-inspireerd! Op elke straathoek zijn kledingwinkels met kleermakers die prachtig ontworpen kleding tentoonstellen. Danja en Willy leven zich volledig uit: winkeltje in winkeltje uit. We waren getipt over deze kleermakers (dank je wel Sylvia!) en hebben speciaal hiervoor kleding meegenomen om na te laten maken. Zelfs schoenen worden hier op maat gemaakt. Voor Danja reden om haar eerste schoenen met hakken te passen. Na lang aarzelen besluiten we om de koop te doen -” alleen voor feestjes Danja en niet om te dragen als je naar school gaat. Ja, mam”- we betalen $55 en de volgende dag waren ze klaar. (zie foto). Danja kan haar geluk niet op: “ mijn eerste schoenen met hakken!!” Om de winkelende dames niet in de weg te zitten heeft Francois in Hoi An veel momenten gevonden om met een dubbele espresso zijn weblog bij te werken.........
De economie van Hoi An heeft door Willy & Danja weer een goede inpuls gekregen.
De volgende dag maken we een boottochtje op de rivier en huren we fietsen (zie video’s)om Hoi An te verkennen. Op de lokale markt koopt Francois een parelketting op verzoek van iemand in NL, alleen weet hij niet meer van wie(........)
We logeren in Life Heritage Resort, een gerestaureerd oud-koloniaal hotel en een aanrader. 5 minuten lopen van het stadje, prachtig zwembad, sfeervolle kamers en wifi.
http://www.life-resorts.com/index.php?nav1=resort&nav2=hoian
Ons driedaags verblijf loopt ten einde en per taxi gaan we terug naar het treinstation in Danang voor onze drie uur durende reis naar Hue. Makkie dus.