Cruisen in Halong Bay, Hanoi en terug naar Oegstgeest.........

De trein uit Sapa arriveert om 05.00 uur in Hanoi. We nemen een taxi naar ons hotel om nog een paar uur te slapen voor onze doorreis naar Halong Bay dezelfde dag.
We hebben in Halong Bay voor onze eerste nacht een Novotel geboekt en genieten van een uitgebreid buffet. De stroom valt echter regelmatig uit en onze kamer is op de 12e verdieping...In Vietnam hebben we al 2 x eerder vast gezeten in een hotel lift vanwege stroomuitval en Danja stelt voor om de trap te nemen. Nou, liever niet. We wagen het erop en komen dit keer zonder onderbrekingen op onze verdieping.
De volgende dag monsteren we aan op onze cruise boot in Halong Bay. Het is in de haven een enorme drukte van alle boten en vele toeristen. Onze Vietnamese jonk is blijkbaar te groot (24 hutten) om in de haven te komen dus we worden opgehaald met een sloep.
We krijgen een mooie hut voor drie personen(zie foto) en verheugen ons op de prachtige natuur van Halong Bay. Tijdens het diner varen we door een indrukwekkend bergachtig landschap (zie foto’s) We bezoeken een fishing village waar vissers op bootjes wonen met daarop een klein huisje. Met een sampang (heel klein bootje waar fruit op verkocht wordt) worden liefhebbers naar een grot gebracht. Wij bedanken voor de eer omdat het er zeer wankel uitziet allemaal. Bovendien staan er nog wat grotten op ons programma. Een bootje slaat om vanwege iets te enthousiast ingestapte toeristen. Gelukkig hebben de inzittenden alleen een nat pak en staan ze weer snel op de kant.
De volgende dag maken we een kanotocht (zie video) onder leiding van een gids. We varen met onze kano’s door enkele grotten wat een spannende ervaring is. We bezoeken een prachtig tropisch strandje waar we heerlijk kunnen zwemmen. We zien onderweg wel veel troep in het water liggen, veroorzaakt door de vele boten. Er is geen aandacht voor de natuur, veroorzaakt door de toeristen industrie. Halong Bay heeft een indrukwekkende natuur die we echter ook elders op onze reizen gezien hebben. Onze cruises door de fjorden van Alaska, Chili en de Milford Sound in Nieuw Zeeland, vonden we eigenlijk indrukwekkender wat ongerept natuurschoon betreft. Na drie dagen cruisen werden we weer met de sloep afgezet in de haven en met een busje naar Hanoi gebracht, een rit van 4 uur. Francois werd helaas bezocht door de darmbacterie die Willy en Danja in het begin van onze reis hadden. Dat was dus een extra spannende busrit..... In Hanoi aangekomen realiseren we ons dat het einde van de reis in zicht komt. We bezoeken het mausoleum waar Ho Chi Minh ligt opgebaard. In onze reisgids, de Lonely Planet lezen we dat er vlakbij een restaurant is, dat gerund wordt door gehandicapten en weeskinderen. We besluiten daar te gaan lunchen en zijn verrast door het heerlijke eten en de fantastische sfeer in het restaurant. Er werken veel jong volwassenen die een opleiding krijgen waarvan de meesten na 2 jaar op eigen benen kunnen staan. We vinden dit zo’n mooi project dat we besluiten om sponsor te worden. We doen een donatie van $100 en daarvoor krijgen we een steen in de muur met een tekst die we zelf mogen bedenken. “ Good Luck! Willy, Danja en Francois. Oegstgeest 2011” We zien op de muur dat velen ons zijn voorgegaan met donaties voor mooie initiatief. Dus als je in Hanoi bent ga zeker eten in dit restaurant vlakbij het mausoleum! Een mooiere afsluiting van onze Vietnam reis dan een massage kunnen we niet bedenken, dus dat doen we. Daar liggen we weer gedrieen op de massage tafel te genieten van de Vietnamese massage kunst. ‘s-Avonds bezoeken we een voorstelling van het beroemde Hanoi Than Long waterpuppet theater dat wordt uitgevoerd in een groot waterbassin. Een eeuwenoude traditie van een poppenspel waarbij de poppenspelers (onzichtbaar) in het water staan. Wanneer de rijstvelden zijn ondergelopen werden deze poppenspelen gehouden als folkoristsich volksvermaak. Een indrukwekkende show en een van de hoogtepunten van Hanoi. De volgende dag vertrekken we ‘s-ochtends naar het vliegveld voor onze vlucht naar Kuala Lumpur. Aansluitend vertrekt KLM naar Amsterdam en gaan we de regentijd in Holland tegemoet.Het was een gedenkwaardige reis waarin we veel hebben beleefd. Van dit reislog laten we een album maken, zodat alle verhalen en foto’s een mooie herinnering zijn van onze belevenissen. We vonden het leuk dat je onze reis hebt meebeleefd en als je hierdoor ge-inspireerd bent om ook te gaan reizen in Vietnam hebben we nog talloze tips voor je! Wil je alle foto’s zien- we hebben er zo’n 600- kom dan gezellig bij ons op bezoek in Oegstgeest. Dinsdag 9 augustus om 6.00 uur hopen we weer veilig geland te zijn op Schiphol. Willy moet de volgende dag weer werken en voor haar heeft KLM een vlucht naar Atlanta op het programma staan. Terecht ziet Willy daar tegenop. Ook vanwege het tijdsverschil van 6 uur waarmee we terugkomen.....Danja heeft nog 1,5 week schoolvakantie om bij te kletsen met haar vriendinnen. Daarna begint voor haar een enerverend nieuw schooljaar en voor eerst op het Gymnasium. Francois is solidair met Willy en begint ook op 10 augustus weer bij UWV als projectmanager van Het Nieuwe Werken. Het verschil met Willy is echter dat hij gewoon thuis kan werken........ Onze volgende reis hebben we alweer in gedachten!

Hanoi en de bergwandelingen in Sapa

Na een vroeg ontbijt vertrekken we met de taxi naar het vliegveld van Hue voor onze vlucht naar Hanoi. Vliegen in Vietnam is goedkoop.Het goedkoopste ticket naar Hanoi (een uur vliegen) met Vietnam Airlines kost 30 euro. Er wordt gevlogen met de Airbus A310 die wel erg gedateerd is. Onderweg hebben we veel last van turbulentie omdat de tropische storm Nock Ten onder ons door raast. De landing in Hanoi is daarom ook in watergordijn van een tropische regenbui. Ons hotel in Hanoi staat in The Old Quarter. Een gezellig en druk centrum met veel westerse toeristen. Het regent enorme hoosbuien en de straten staan blank. Om 22.00 uur ‘s-avonds vertrekt onze nachttrein naar Sapa. Vanwege het slechte weer hangen we een beetje rond in coffeeshops in de stad en lezen wat in onze hotelkamer. Nock Ten trekt nu voorbij en gaat gelukkig niet meer richting Sapa. We besluiten om in Hanoi alvast een 3 daagse cruise op een Vietnamese jonk te boeken in Halong Bay; onze volgende bestemming na Sapa. Halong Bay is een kustplaats op zo’n drie uur rijden van Hanoi. Als service van het hotel worden we om 21.00 uur naar het station gebracht. Als we de deur van onze coupe opendoen vallen we om van verbazing (zie foto) Sommige toeroperators hebben treinstellen opnieuw ingericht naar westerse toeristische standaarden. Prachtig schoon linnengoed, mooie dekbedden en een schone frisse slaapcoupe. Daar worden we blij van. Een Fransman voegt zich bij ons in onze 4 persoons slaapcoupe. Hij werkt als ingenieur in Vietnam en vertelt ons veel over zijn ervaringen met de noordelijke Vietnamezen die beduidend communistischer zijn dan in Zuid Vietnam. We boemelen in deze trein in 8 uur richting Sapa, slechts 245 kilometer verder. Het spoor en het treinmaterieel is van zo’n slechte kwaliteit dat hard rijden gewoon gevaarlijk is. In de treincoupe is het een flinke herrie van gebonk en geknerp van de rails en we schommelen behoorlijk heen en weer in onze comfortabele couchettes. Van slapen komt niet veel terecht maar dat vinden we niet erg: het is meer wat dommelen. We komen aan om 06.00 uur en vanaf het treinstation in Lao Cai is het een uurtje met de bus naar Sapa, dat op 1600 m hoogte ligt. Het regent ook hier behoorlijk.
Na een ontbijt in ons hotel staat om 9.30 onze prive gids klaar die ons vergezeld tijdens onze 2 daagse wandelingen door de bergen en rijstvelden. We kopen een poncho en gewapend met de paraplu en fotokamera vertrekken we met z’n drieeen en onze gids. Helaas is er vanwege de regen en de mist nog niets te zien van de prachtige panorama’s van rijstvelden. De gids beloofd dat dat straks beter wordt omdat we een tocht van 15 kilometer maken en zullen dalen naar z’n 1100 m. Daar is het zicht beter. We glibberen en glijden door de modder langs de rijstvelden en de regenbuien worden langzaam minder fel. De hele wandeling worden we gevolgd door een afvaardiging van het Mhong bergvolk, die de toeristen belagen met souvenirs en koopwaar. Ze zijn in prachtige traditionele kleding en erg aardig. De mist trekt op en we aanschouwen de prachtige rijstvelden dekors die we kennen van de foto’s van Sapa. We lunchen in een bergdorpje en worden belaagd om souveniers te kopen. Onze gids laat ons het dorp zien en we maken kennis met het harde leven in grote armoede hier. We kopen af en toe iets van hetgeen aangeboden wordt. Danja is zichtbaar geraakt om de kinderen hier in grote armoede te zien leven.
We zien een schooltje dat een initiatief is van Unicef en op het schoolplein doen we een bijdrage in de giftbox. Er wordt terecht gebruik gemaakt van het toerisme in deze streek, want deze giftboxen komen we regelmatig tegen.
Om 16.00 uur eindigt onze tocht voor de eerste dag en worden we opgehaald door een terreinwagen die ons weer terugbrengt naar Sapa. We nemen voor dat moment afscheid van onze lokale gids die ons de volgende dag zal begeleiden met 2 andere wandeltochten. Ons hotel (geen aanrader http://www.chaulonghotel.com) heeft een prachtig uitzicht op de bergen, onverwacht trekt de bewolking op en schijnt de zon even. We zien nu pas echt goed wat een indrukwekkende omgeving dit is. We zijn door diverse kennissen getipt om zeker naar Sapa te gaan en terecht! ( zie de 2 video’s)
De volgende dag is het redelijk weer, het regent niet meer en af en toe schijnt zelfs de zon! Met spierpijn in de kuiten en bovenbenen van het klimmen en dalen maken we die dag twee indrukwekkende wandelingen door de rijstvelden en bezoeken we het dorp Cat Cat. We sluiten de dag uiteraard af met een voetenmassage. Rond 17.00 uur vertrekt onze bus weer naar het treinstation in Lao Cai en brengt de nachttrein ons terug naar Hanoi. Vermoeid door de afgelopen dagen slapen we dit keer prima! Vanuit Hanoi reizen we in de middag door naar de kust, waar we met onze 3 daagse “cruise” op de Vietnamese jonk het natuurschoon van Halong Bay gaan bewonderen. We zijn benieuwd!

Hue en een naderende Hurricane

De 3 uur durende treinreis naar Hue verloopt door een spectaculair berg en kust traject.
Beslist een aanrader voor degenen die gaan reizen in Vietnam. De treinen zijn oud en ontzettend smerig, maar dat wisten we al. Voor drie uur in een zitcoupe is dat prima te doen. In Hue nemen we een taxi naar ons hotel www.pilgrimagevillage.com. Een oase van rust gelegen tussen de rijstvelden en palmbomen. Elke dag Yoga, Tai Chi en Chakra lessen. Willy is helemaal verknocht aan de Yoga en gedurende ons drie daags verblijf is ze elke ochtend 1,5 uur in de meditatie ruimte te vinden met de yoga lerares. (zie video’s)Danja en Francois gaan voor de gezelligheid een keertje mee en daar blijft het bij....Willy streeft verlichting na. Dat schijnt ook weer heel wat kilo’s aan lichaamsgewicht te schelen! We genieten van dit wederom prachtige - midden in de natuur - gelegen resort met groot zwembad in een serene rust. We hebben een mooie bungalow met groot balcon en uitzicht op een dal. Hue is een druk stadje met als belangrijkste bezienswaardigheden de Verboden Stad (een kopie van Beijing) en een aantal Pagodes en Tombes. We maken een boottocht in een Dragon boat op de Perfume river en zien veel armoede langs de waterkant. De Verboden Stad is tijdens de oorlog kapot gebombardeerd en wordt nu volop gerestaureerd. We bezoeken de Thien Mu Pagode (tempel) waar de auto staat van de monnik die zichzelf in 1963 uit protest tegen het regime verbrandde op straat. Met deze auto stopte hij op een druk kruispunt, stapte uit, overgoot zich met benzine en stak zichzelf in brand terwijl hij mediteerde. De beroemde foto hiervan heeft Francois opgezocht en staat bij de foto’s. Het was een bijzonder bezoek aan deze Pagode omdat we ook een gebed van monniken konden zien.(zie video’s) Tijdens de voorbereiding van onze trip naar de bergen in Sapa, zo’n 280 km noordelijk van Hanoi, stuit Francois op een Vietnamese weersite met een hurricane waarschuwing! Er is een hurricane onderweg en zoals alle hurricanes in de wereld krijgt ook deze een naam: Tropical Storm Nock Ten. Helaas voor ons treft Nock Ten ons in het gebied waar we nu reizen. Tijdens onze wereldreis in 2009 hadden we in Australie ook te maken met een hurricane op het Great Barrier Reef. Dat leverde een dag en een nacht flinke regen en storm op. Ook hier in Vietnam zijn er “tropical storm tracking systems” waarmee je de (nogal onvoorspelbare) richting, de kracht en het verloop kunt volgen. (zie foto’s) We zijn hier niet blij mee en anticiperen hierop met ons reisprogramma als dat nodig mocht blijken. Voorboden zijn nu het windstille weer en de beduidend lagere temperatuur van 28 graden. Zondag vliegen we ‘s-morgens vroeg in 1 uurtje naar Hanoi waar we dezelfde avond zullen inchecken voor de nachttrein naar Sapa. Op naar ons avontuur in de bergen waar we met een gids gedurende 2 dagen wandelingen zullen maken naar de bergdorpjes tussen de rijstvelden. We verheugen ons hierop!

De 10 uur durende treinreis met kakkerlakken en sfeervol Hoi An

Aangekomen op het station in Nha Trang blijkt de trein 2 uur vertraagd te zijn wat de proloog blijkt voor een bijzondere treinreis. Reizen met de trein door Vietnam is een prima optie, goede slaapcoupe’s, veilig en goedkoop. Voor dit traject had Francois een 4 persoons airconditioned slaapcoupe geboekt voor 17 euro pp. Wat in de reisgidsen niet staat is dat het ontzettend smerig reizen is. Treinen rijden 4 keer per dag van Ho Chi Minh City naar Hanoi vv. Een treinreis van 3 dagen. En dat merk je aan de stapels etensresten die gewoon in het gangpad liggen, overgelopen/vieze wc’s en rondwandelend ongedierte. Onze treincoupe was in jaren niet schoongemaakt en de lakens en dekens waren door een groot aantal voorgaande reizigers gebruikt, met vlekken, haren en andere ongerechtigdheden. Danja en Willy hebben zich het eerste uur nauwelijks verroerd........... Overal in de trein lagen mensen op de grond te slapen, er werd harde muziek gedraaid en veel geschreeuwd. De Vietnamezen zijn een vriendelijk maar wel erg luidruchtig volkje. Er wordt soms gespuugd en qua gedrag lijken sommigen een beetje op Chinezen. Dat komt allemaal samen in de trein! (zie video’s) Dit was voor ons onmiskenbaar een oefening in overgave.‘s-Middags om14.30 stappen we in en om 01.30 uur ‘s-nachts stappen we na een reis van 10 uur slaperig uit in Danang. Francois heeft vooraf transfer geregeld vanuit ons hotel in Hoi An: een ritje in de minibus van 40 minuten. In het minibusje is onze conclusie na deze treinreis dat alles went.....Over een week staat een 3 daags bezoek aan Sapa gepland - een plaats in de bergen ten noorden van Hanoi. Daarvoor hebben we een nachttrein geboekt zowel voor de heen als terugreis. Met gemengde gevoelens kijken we daar naar uit, hoewel we gehoord hebben dat dit moderne en schonere treinen zijn.
De volgende dag worden we wakker in een frisse hotelkamer en na een douche en een heerlijk ontbijt is de reis weer snel vergeten en verkennen we het stadje Hoi An, een beschermd Unesco World Heritage gebied. Net zoals de pyramides in Egypte, de Tai Mahal in India, Valparaiso in Chili, The Great Wall in Beijing en onze Waddenzee (.....)
Hoi An wordt ‘s-avonds verlicht door duizenden lampionnen en het stadje is dan auto en brommervrij. We vinden een restaurant met uitzicht op de rivier en worden stil van het sprookjesachtige tafereel waar we deel van uitmaken.
Hoi An lijkt qua uitstraling veel op Ubud (Bali). Een sfeervol stadje met prachtige oude gebouwen. Veel winkeltjes met kunst, galeries met kleurrijke schilderijen, houtsnijwerk en mooie zwartwit foto’s. Vooral door dit laatste wordt Danja erg ge-inspireerd! Op elke straathoek zijn kledingwinkels met kleermakers die prachtig ontworpen kleding tentoonstellen. Danja en Willy leven zich volledig uit: winkeltje in winkeltje uit. We waren getipt over deze kleermakers (dank je wel Sylvia!) en hebben speciaal hiervoor kleding meegenomen om na te laten maken. Zelfs schoenen worden hier op maat gemaakt. Voor Danja reden om haar eerste schoenen met hakken te passen. Na lang aarzelen besluiten we om de koop te doen -” alleen voor feestjes Danja en niet om te dragen als je naar school gaat. Ja, mam”- we betalen $55 en de volgende dag waren ze klaar. (zie foto). Danja kan haar geluk niet op: “ mijn eerste schoenen met hakken!!” Om de winkelende dames niet in de weg te zitten heeft Francois in Hoi An veel momenten gevonden om met een dubbele espresso zijn weblog bij te werken.........
De economie van Hoi An heeft door Willy & Danja weer een goede inpuls gekregen.
De volgende dag maken we een boottochtje op de rivier en huren we fietsen (zie video’s)om Hoi An te verkennen. Op de lokale markt koopt Francois een parelketting op verzoek van iemand in NL, alleen weet hij niet meer van wie(........)
We logeren in Life Heritage Resort, een gerestaureerd oud-koloniaal hotel en een aanrader. 5 minuten lopen van het stadje, prachtig zwembad, sfeervolle kamers en wifi.
http://www.life-resorts.com/index.php?nav1=resort&nav2=hoian
Ons driedaags verblijf loopt ten einde en per taxi gaan we terug naar het treinstation in Danang voor onze drie uur durende reis naar Hue. Makkie dus.

Francois viert zijn verjaardag in Nha Trang

We zijn nu 3 dagen in Nha Trang en genieten van de zon, zee en ons prachtige hotel aan het strand. Dit resort is echt een aanrader voor degenen die wellicht naar Vietnam gaan. (Yda!!)
http://www.sixsenses.com/Evason-Ana-Mandara-Nha-Trang
We luieren vooral aan het strand, lezen boeken en nemen regelmatig een duik in het zwembad of de zee. Ons verblijf hier doet ons vaak aan Bali denken.
Nha Trang is een bijzondere badplaats waar veel Vietnamezen vakantie houden.
Het is echt warm, zo’n 36 graden overdag. ‘s-Avonds koelt het af naar 28 graden. Inmiddels zijn we gewend aan deze temperaturen en passen onze leefstijl heel makkelijk aan(.......) Francois is vandaag 56 jaar geworden en op het strand verrast met taart en champagne (zie foto’s). Proost, en dat we nog vele lange reizen met z’n drieen mogen maken. Want op reis zijn we pas echt in ons element!
Behalve reizen zijn Danja en Willy ook enorme liefhebbers van (voet)massage en dat kun je hier te kust en te keur krijgen. Zelfs Francois heeft zich daar aan kunnen overgeven en nu is hij helemaal verkocht. Hadden we direct een gedenkwaardig kado voor hem: een Vietnamese lichaamsmassage in een van de sfeervolle Spa oorden hier. En omdat we dan op hem moeten wachten nemen Willy & Danja er gelijk ook maar een. Het was HEERLIJK!
We hebben niet veel tekst over ons verblijf hier. De foto’s en video geven een betere indruk dan een verhaal. Vanmiddag verlaten we dit paradijs voor een 9 uur durende treinreis naar onze volgende belevenissen in Hoi An. Kan Francois in de trein eindelijk beginnen met het boek over het levenswerk van Joseph Campbell ( dank voor dit mooie kado, Gregoire!).

Mail adres tijdens ons verblijf in Vietnam is fcpeters@zonnet.nl

De Vietcong tunnels in...brrrrrr...... En op weg naar de kustplaats Nha Trang

Na een vroeg ontbijt om 07.00 vertrekken we met een tourbusje naar de Vietcong tunnels, 60 km buiten Ho Chi Minh City (HCMC). De lokale gids vertelt ons alles over de
-toenmalige- kapitalistische Amerikaanse vijand: tenslotte hebben de (Noord) Vietnamezen de oorlog gewonnen. Geruststellend vertelt de gids erbij dat de Amerikanen nu als bondgenoot worden gezien en zijn alle toeristen erg welkom. Zo voelt dat voor ons ook.
Vele Vietnamezen vragen zich overigens nu af waarom ze zoveel geleden hebben in deze oorlog, want Vietnam kent nu vele kapitalistsiche trekjes...... Overigens geldt deze vraag ook voor de Amerikanen die met deze oorlog het communisme wilden stoppen.
Met ons bezoek aan de tunnels sluiten we dit heftige geschiedenisboek, want dat er veel wreedheden zijn begaan was ons al eerder duidelijk. Danja heeft nu voldoende materiaal voor een indrukwekkend schoolwerkstuk. Vietnam is ook voor ons nu vakantieland!
Het Vietcong tunnelcomplex is 250 km lang met op sommige plekken 3 etages diep.
We zien oude filmopnamen, gaan ondergronds in de tunnels (brrrrrrrrr zie foto’s) en hebben vele sinistere booby traps gezien die door de guerillastrijders werden ingezet tegen de vijand. Veel Vietnamezen zijn er terecht trots op dat de vijand door hen is verslagen met zulke eenvoudige middelen. (verborgen diepe kuilen met scherpe bamboostokken, zelfgemaakte bermbommen en ondergrondse gangenstelsels van waaruit aanvallen werden uitgevoerd) Waar hebben we dit meer gezien??
De liefhebbers onder de vele toeristen kunnen na de rondleiding zelfs een mitrailleur leegschieten voor $ 50,-.... Tijdens de rondleiding is daarom telkens zwaar geweervuur te horen wat een macabere sfeer geeft, als we de tunnels inkruipen ( klik op video’s hierboven). Eng en indrukwekkend is het wanneer we een stukje door het tunnelstelsel kruipen (zie foto’s) met daarin keukens, slaapkamers en werkruimtes.
Na be-eindiging van de tour en bij terugkomst in HCMC trakteren we ons op een koel biertje op het dakterras van het Sheraton hotel, waar we genieten van een prachtige zonsondergang(zie foto). We laten ons wederom leiden door een tip van de Lonely Planet en gaan naar een Vietnamees restaurant dat wordt gerund door gehandicapten.
Willy & Danja proberen daar weer voorzichtig een heerlijke Vietnamese maaltijd te eten (zie foto) en de buiklachten lijken na 2 dagen nu echt helemaal weg.
Nu Francois nog (klik op Video’s hierboven).....
De volgende dag bezoeken we voor ons vertrek naar het vliegveld het nationaal Ho Chi Minh museum waar we alles leren over de cultuur van Vietnam. Vooral Danja is onder de indruk van de Aziatische cultuur: wat is reizen voor kinderen toch leerzaam!
We hebben deze indrukwekkende stad en ons prima hotel http://www.equatorial.com/hcm/ inmiddels verlaten en vliegen met Vietnam Air zo’n 700 km noordelijker naar Nha Trang, een kustplaats aan de Zuid Chinese zee.
We zijn blij weer wat frisse lucht te kunnen inademen. De mondkapjes hebben we regelmatig opgezet (zie foto’s) vanwege de verstikkende uitlaatgassen, vooral veroorzaakt door de 1,2 miljoen brommertjes (zie foto). Bangkok, Mexico City, Beijng, en Kuala Lumpur staan bekend om hun luchtverontreiniging maar daar hebben we niet zoveel last gehad van de vieze lucht als hier in deze stad. Vele inwoners hier dragen mondkapjes als ze de straat opgaan. Francois heeft een filmpje gemaakt van het verkeer en de kunst van het straat oversteken (zie Video’s)
Hier In Nha Trang gaan we drie dagen op het strand liggen, boeken lezen en nadenken over het leven.......

au, au...ik heb buikpijn

“Papa, mag ik een paracetamol, ik heb zo’n buikpijn”
Zo begon in de vroege ochtend om 06.30 de tweede dag in onze hotelkamer in Ho Chi Minh City.....Danja is op al onze reizen nooit ziek geweest en dit was voor ons dan ook een primeur. Het hele scala van een ongenode bacterie kwam voorbij. Braken, diarree, koorts, buikpijn en tussendoor slapen. Arme schat! Aan het einde van de ochtend werd Danja wakker en zei “ik wil zwemmen, het is bijna over!” Gelukkig, want we maakten ons wel even wat zorgen over de zeer heftige lichamelijke reactie. Ons hotel heeft een groot zwembad en met een temperatuur van 38 graden is een verfrissende duik heerlijk.
Toen we terugkwamen van het zwemmen klaagde Willy over buikkrampen......en ja hoor,daar ging arme schat nummer twee. Ons geplande bezoek aan de bezienswaardigheden in de stad hebben we die dag maar even uitgesteld.
De volgende dag gingen we uitgerust en weer gezond de stad in. Druk,druk,druk,druk.
Met de taxi, die de brommertjes overal om ons heen handig ontweek, lieten we ons afzetten bij het presidentieel paleis. Op deze historische plaats vertrok de laatste USA helicopter in 1975 vanaf deze plek het dak. (zie foto). Danja heeft een korte geschiedenisles over de Vietnam oorlog gehad die dit land ruim 20 jaar geteisterd.
Nadat we onze dagtour voor onze volgende dag hadden geboekt, bij een lokaal reisbureautje, reden we weer met de taxi naar het hotel voor een duik in het zwembad.
Vanavond gaan we in de stad zonder stokjes in een Frans restaurant eten (tenslotte was dit ooit een Franse kolonie) en de volgende dag staan de ondergrondse tunnels van de Vietcong op het programma........... Een uurtje rijden vanaf Ho Chi Minh stad.

Eten met stokjes....

Na een 12 uur durende nachtvlucht opgevouwen in KLM economy class (ahum) was onze eerste stop Kuala Lumpur.
‘s-Avonds -na inchecken in het hotel- direct met de taxi naar ons favoriete (zie Video's) sushi restaurant dat we hier ontdekt hebben tijdens ons verblijf in de kerstvakantie 2010.
We kwamen muurvast te zitten in de avondspits, zijn daarom de taxi uitgestapt en in een zware onweersbui rennend verder gegaan.
Het verkeer in Kuala Lumpur is nog erger dan in Beijing, waar autorijden al bijna niet meer mogelijk is.
Danja is kampioen sushi eten.......
De volgende dag vlogen we in 1,5 uur verder naar Ho Chi Minh City (zie foto) waar we werden opgewacht door een hotel airport shuttle. (zie foto)
Lekker comfortabel zonder gezoek en het gebruikelijk airporttaxi gezeur over de prijs en “you drive on the meter?”
Onze eerste vietnamese maaltijd was een puzzeltocht door de voor ons onleesbare kaart.
We weten nu wat “geen pinda’s!” betekent in het Vietnamees: “chong d’ang phang”
Belangrijk om te weten ivm de pinda allergie van Danja.
Met stokjes eten zijn we nu al gewend: eten in de mond werpen en lekker de noedels naar binnen slurpen! mmmmmmmmmmm....
Daar maken we nog eens een filmpje van met geluid.
We blijven hier drie dagen en hebben mondkapjes gekocht tegen de stinkende (benzine) lucht. Er rijden hier duizenden brommertjes rond en dat ruik je!
De weg oversteken lijkt elke keer op zelfmoord want iedereen rijdt gewoon door en toch netjes om je heen. Daar maken we vast ook een filmpje van!
Afgezien van de drukte op sommige plekken in de stad voelen we ons overigens direct thuis in deze aziatische sfeer die aan Bali en Thailand doet denken.
Geld uit de muur halen is ook al gelukt en met de Vietnamese dong voelen we ons millionair: 1 miljoen dong is 35 euro.
We hebben heerlijk gegeten in een lokaal restaurant voor 260.000 dong.